Tuesday, July 24, 2007

ಹನಿಗಳು


ಮಾತಾಡದೆ ಮೌನ ಮುದ್ರೆ ಹೊತ್ತು,
ಪಲ್ಲವಿ ಇಲ್ಲದ ನಿರ್ಜೀವ ಕವನ ದಲ್ಲಿ
ಅತೀರೇಕ ಎನಿಸುವ ಭಾವುಕತೆ ಹರಿವಂತೆ
ಹತ್ತಿರ ವಿದ್ದರೂ ಮಾತಡದ ಗೆಳತಿ ಒಂದು ಒಗ ಟು
ಅವಳು ಬಿಡಿಸಲಾಗದ ಕಗ್ಗಂಟು

******
ಶೂನ್ಯ ದಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯುವ ಭಾವ
ಅನಂತತೆಯಲಿ ನಿರಂತರತೆಯ
ಹುಡುಕುವ ಹುಚ್ಚು ಮನಸು
ತಾರೆಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಗೂಡು
ಕಟ್ಟುವ ಅಸಾಧ್ಯ ಕಲ್ಪನೆ....!
ಕೊನೆಯಿಲ್ಲ ಗೆಳತಿ ನನ್ನ ಬೆಪ್ಪು ಭ್ರಮೆ ಗಳಿಗೆ....!!

***
ನೂರೊಂದು ಭಾವನೆಗಳು
ಮಿಳಿತಗೊಂಡು ಹತ್ತಾರು
ಕವನ ಗಳಾದವು
ಸಮಯವಿಲ್ಲದೇ ಯಾರಿಗೂ ಓದಲು
ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿನ ಆ ಭಾವನೆಗಳ
ಗೊಂಚಲು ಮಣ್ಣು ಪಾಲಾದವು..!

****

ಬೀಜ ಗಿಡ ವಾಯಿತು
ಸೊಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆಯಿತು
ನಸು ನಗುವ ಗುಲಾಬಿಯೂಂದು ಅರಳಿಬಿಟ್ಟಿತು
ತಾಯಿ ಬೇರು ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು
ಮುಳ್ಳುಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿ
ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹೂತು ಹೋದಳು
ಓದುವ ನದಿಯನ್ನೇ ತಡೆ ವವನಿಗೆ
ಮುಳ್ಳುಗಳು ಭಯ ಎಲ್ಲಿದೆ...?
ಸುಂದರ ಗುಲಾಬಿ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು ಹೋದ ಮಾನವ
ತಾಯಿ ಬೇರು ಅತ್ತಳೋ ಬಿಟ್ಟಳೋ ತಿಳಿಯದಾಗಿದೆ..!