Tuesday, May 15, 2007

ಅವಿತು ಕುಳಿತ ಕವಿತೆ

ಅವಿತು ಕುಳಿತಿರುವ ಕವಿತೆ
ಒಮ್ಮೆ ಬಂದುಬಿಡು ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳೊಡನೆ ಬೆರೆತು
ಚಡಪಡಿಸಿದೆ ಈ ಮನಸು ಬರೆಯಲು ಹೊಸ ಚರಿತೆ


ಈಗಾಗಲೆ ಸಾಗಿವೆ ಹಲವು ದಿನಗಳು
ಮೂಡದೇ ಸ್ಪಷ್ಟ ಸಾಲುಗಳು
ಸೋತಿದೆ ಮನ ಬರೆಯಲಾರದೆ ಕವನ
ಮೂಡಿಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ ತಡಮಾಡದೆ ಈ ದಿನ

ಸಾಗರ ಸಂಗಮಕೆ ನದಿಯೊಂದು ಓಡುವಂತೆ
ಕೆಚ್ಚಲು ಕಚ್ಚಿ ಕ್ಷೀರವ ಹೀರಲು ಕರು ನುಗ್ಗುವಂತೆ
ಪೂರ್ಣ ಚಂದ್ರನ ಕಾಣಲು ನೈದಿಲೆ ಅರಳುವಂತೆ
ಈ ಮನಕೆ ಓಡಿ, ನುಗ್ಗಿ, ಅರಳು ಓ ಕವಿತೆ...

1 comment:

ಅಂತರ್ವಾಣಿ said...

sogasaagide.. idu.. nimmoLagina kavi hora banda..enu yOchane illa madhu..barithairi